S A L U Z Z O
Zomer 2013
Zondagmorgen vroeg op weg naar Saluzzo, een stadje ten zuidwesten van Turijn. Je zou verwachten dat er geen kip op de weg is, maar dat valt tegen. Italianen zijn matineus. Auto’s, wielrenners, het is uitkijken op deze binnenwegen.


Markiezaat
Saluzzo was ooit de hoofdstad van het gelijknamige markiezaat, tot 1601 een zelfstandig staatje. Het stadje is gebouwd tegen een helling. In de benedenstad rondom de laat gotische kathedraal ligt de centrale piazza, omzoomd door arcades met daaronder winkels en barretjes in overvloed. Onder de ‘portici’ ruikt het naar koffie en zoetigheden. Ik duik eerst maar eens een pasticceria in.

Straatjes
Na de koffie ga ik het oude Saluzzo bekijken. Dat betekent een klim door een wirwar van straatjes die omhoog lopen tot aan de top van de heuvel waar op het hoogste punt het kasteel van de heren van Saluzzo ligt. Ik geniet van de sfeer, de huizen met hun poorten en binnenplaatsen, de pastelkleurige kerkjes en probeer schilderachtige doorkijkjes met mijn fototoestel te vangen. Boven is er een wijds uitzicht over de Povlakte. En opnieuw een piazza, deze is omringd door monumentale gebouwen.
Er zijn een paar musea in ondergebracht.

San Giovanni
Een vrouw met wie ik in gesprek raak, laat me de, volgens haar, mooiste kerk van Saluzzo zien. We lopen een stukje naar beneden en daar op een verstild plein ligt de San Giovanni kerk met aangrenzend een gebouw waar ooit een klooster in zat maar waarin inmiddels een hotel gevestigd is. De vrouw, Maura, neemt me mee de kerk in en laat zien hoe in dit oorspronkelijke gotische bouwwerk allerlei andere kunstinvloeden hebben gewoed. Hoe restaurateurs later stukken muur hebben weggebroken om de oude fresco’s weer te voorschijn te laten komen. Echt een kerk met geschiedenis.

Hans Clemer
Maura voert me ook mee naar het naburige Casa Cavassa, ooit eigendom van de markiezen. Hier laat ze me een altaarstuk van de Vlaamse schilder Hans Clemer zien, de ‘Madonna della Misericordia’. Clemer creëerde zijn voorstelling op een zuiver gouden ondergrond. Casa Cavassa geeft een goed idee hoe edelen in de Renaissance woonden. Het huis straalt ook nu nog één en al luxe uit. De kamers zijn stuk voor stuk prachtig, voorzien van houtsnijwerk en schilderingen, echt bijzonder.

Terra Gemella
Even later weer beneden, op de piazza bij de kathedraal, lijkt heel Saluzzo zich verzameld te hebben. De terrassen zitten vol, groepjes mensen staan te praten. Mijn maag knort. Ik loop terug naar een tentje waar ik net voorbij ben gekomen: Terra Gemella. Het wordt uitgebaat door Omar en Romina. Omar heeft een beetje een vreemde manier van praten en hij bedient heel theatraal, maar daar moet je doorheen kijken. Ik heb er heerlijk gegeten. Vlakbij Saluzzo liggen de Abbazia van Staffarda en het kasteel van Manta. Als je beide bezienswaardigheden nog kunt meepakken, zeker doen, het is de moeite waard!

Saluzzo